Love, Rosie, Cecelia Ahern

Gdybym skończyła po pierwszych dziesięciu stronach, tak jak zamierzałam, powiedziałabym – nie warto. Były dla mnie naprawdę męczące. Rozumiem, że listy były pisane przez dzieci – stąd błędy ortograficzne, ale okropnie było przez to przebrnąć! Ale gdy już to było za mną i ukazywała się dalsza treść… Nie, tu też jeszcze nie mam nic dobrego do powiedzenia. Ta historia nie jest mi obca. Ani fakt, że dwójka przyjaciół, Alex i Rosie, są w sobie zakochani, ale jednak nie odkrywają swoich uczuć, ani sposób pisania książki, czyli poprzez listy.

Nie chcę jednak nie pozostawić książki bez żadnej pozytywnej oceny. Choć treść mnie nie wciągnęła, a bohaterowie nie urzekli, to jednak nie poczułam się znużona. Zdarzały się nawet sytuacje, które wywołały uśmiech a czasem lekkie wzruszenie. Zazdroszczę też przyjaźni, jaka łączyła Alex’a i Rosie a także tej, która narodziła się pomiędzy Alex’em i Katie – córką głównej bohaterki.

Ale to i tak nie było to… Może to właśnie fakt, że książka mnie nie oczarowała spowodował brak weny do pisania o niej. Wystarczy, że zmusiłam się do wytrwania do ostatniej strony – nie będę siliła się na więcej słów recenzji.

Kusiciel, A. J. Gabryel

Nie mam wątpliwości, że jest to książka erotyczna. Bardzo tak! Ale stworzyłabym na jej potrzeby nową kategorię: i n t e n s y w n a. Każda scena taka była. Każda wywierała niesamowite emocje a nawet uczucia. Zarówno sceny seksu przepełnione namiętnością, niepohamowaną żądzą jak i sceny „pomiędzy”, które nie pozostawały w tyle. Czytając Kusiciela, czułam się… spięta, skupiona, nic nie było w stanie mnie rozproszyć. Prawie 300 stron, które odcisnęły we mnie swój ślad.

To trzecia książka A.J. Gabryela, ale… pierwsza, która wywołała we mnie tyle uczuć. Facet na telefon to był dobry erotyk. Po prostu. A Kusiciel… Tak naprawdę nawet nie jestem pewna jak ma na imię ta dziewczyna, którą poznał. Może w ogóle ono nie padło. Ale dobrze pamiętam, jaka była. Jak On ją widział. Jak na nią patrzył. Jak… Przepraszam, ciągle jestem myślami w książce…

A o czym ona w ogóle jest? Poznajemy historię mężczyzny, a przynajmniej ważny fragment jego życia. Kusiciel (bo tak go ona nazwała) wypatrzył z tłumu dziewczynę, która, jak się szybko okazało, nie była „w sam raz na raz”. A jaka była? „Zbyt ładna, zbyt krucha, zbyt blond, by nazwać ją piękną. (…) Wygląda jak dziewica i dziwka zarazem” – to pierwsze, co o niej pomyślał. 

Nie wiem czy potrafię napisać więcej. Myślę, że każdy domyśla się co było dalej. Ale tylko na pierwszy rzut oka. Bo tak naprawdę nikt nie przewidzi takiego scenariusza.

Jestem wciąż pod wrażeniem. Scen. Emocji. Uczuć. Intensywności.